FORAXIDO

Eu fun noutra vida un foraxido

con arma de pedra, guerreiro

sen terra, na procura

dun legado descoñecido.

Nacín do ventre dunha meiga

baixo a mirada da lúa chea

nunha noite de conxura.

A miña infancia

discurriu entre o ceo 

e a terra, unxido na maxia

das poboadoras primixenias,

sanadoras da alma

e oradoras de lendas.

Pai dos apátridas 

que buscan a súa orixe

na terra dos bardos;

rei dos homes sen lei,

teimados e valerosos;

fillos da terra soñada

que levamos a súa pegada

gravada na nosa pel.