" El mundo de Gomoluta"

jueves, 20 de junio de 2024

BUCLE

He viajado al inframundo

y debo decir que es un espacio singular,

lo sé porque lo frecuento a menudo. 

Tantas caras conocidas

que no esperaba encontrar,

me saludan sonrientes

y luego me atacan sin piedad.

diablillos de toda clase 

juegan con mis deseos

convirtiéndolos en trampas

donde atraída por el brillo

de una ilusión no satisfecha

me dejo atrapar

y cuando descubro la verdad

ya es tarde; no puedo escapar

y como en un bucle interminable

todo vuelve a empezar. 




ESTRUCTURA DE UN SUEÑO

Una vez soñé que existías, 

te di forma y nombre,

decoré las estancias minuciosamente

esperando tu llegada.

Limpie hasta los rincones

más recónditos de la casa

para que al llegar, el desorden 

no te encontrase. 

No quise dejar ningún detalle 

al azar; durante años

dediqué cada minuto 

de mi tiempo 

a la planificación 

del hogar deseado

para ti.

Todo debía ser perfecto;

la luz más cálida 

y agradable, los muebles exquisitos,

el entorno más bello;

todo estaba a punto

para tu llegada, tan deseada,

que cualquier otra cosa perdía importancia.

Cerré los ojos ansiosa,

imaginándote

y al abrirlos de nuevo,

ahí estábamos solos

mi sueño y yo. 





lunes, 17 de junio de 2024

FORAXIDO

Eu fun noutra vida un foraxido

con arma de pedra, guerreiro

sen terra, na procura

dun legado descoñecido.

Nacín do ventre dunha meiga

baixo a mirada da lúa chea

nunha noite de conxura.

A miña infancia

discurriu entre o ceo 

e a terra, unxido na maxia

das poboadoras primixenias,

sanadoras da alma

e oradoras de lendas.

Pai dos apátridas 

que buscan a súa orixe

na terra dos bardos;

rei dos homes sen lei,

teimados e valerosos;

fillos da terra soñada

que levamos a súa pegada

gravada na nosa pel. 


 

domingo, 16 de junio de 2024

PERTENENCIAS

Tengo destreza para la derrota
por eso mi chaqueta está rota.

Tengo talento 
para tropezar otra vez
y ya va la número cien.

Tengo un papel 
lleno de garabatos
que mi cabeza imagina a cada rato,
una cuenta sin saldo
y un corazón hecho pedazos.

REVOLUCIÓN

Como hubiese deseado que la vida

fuera menos turbulenta, un poco más tierna, 

menos complicada, pero con una chispa 

de revolución en su interior.

Como hubiese deseado 

poseer un poder infinito

para abrir y cerrar a mi antojo

las puertas del espacio 

y el tiempo.

Pero soy humana, 

irremediablemente mortal,

diminuta como un guisante

y para colmo de males 

no poseo nada de valor

solo este día 

que pronto se acaba.


martes, 11 de junio de 2024

A MORTE E O SEU SÉQUITO

A morte pasea

polo xardín;

non vai soa, 

o seu séquito predilecto

de finados

acompaña a nosa dona.

Leva unha saia de flores

e un delantal de liño

tan longo

que lle fai cóxegas

nos seus enfeitizados pés.

Co cabelo recollido

lucindo un sombreiro de palla

a morte fermosa

percorre os xardíns

mofándose dos vivos.



lunes, 10 de junio de 2024

LEMBRANZAS

Eu son a verba

da túa nai, a lembranza

dun tempo esquecido,

das rúas molladas 

camiño da escola. 

Eu son a néboa

que asubia cantigas

na túa fiestra, 

o candil dos mortos,

un caderno

ateigado de recordos

durmindo no medio 

do chan. 

viernes, 7 de junio de 2024

REQUISITOS DEL AMOR

La búsqueda de un amor sencillo

se ha convertido en mi mayor obsesión;

un amor que temple la angustia

y mitigue el desasosiego

que reside en mi pecho,

eso es lo que busco.

Un amor delicado,

sin adornos excesivos

ni grandes pretensiones,

ese es el amor que yo deseo.

Si el amor me busca

estaré sembrando palabras

en su nombre, narrando 

la historia de un amor

que trasciende generaciones;

la historia de un amor sencillo

que permanezca grabado 

en la memoria del tiempo.




LÉVAME MEU BEN

Lévame contigo

meu ben;

quero ve-lo mar.

Lévame contigo

meu ben;

querote bicar 

nesas meixelas

ben feitiñas

e cheas de sal.

SEMILLAS Y DIOSES

Párpados blancos;

corazón de invierno

estremecido por el viento.

Somos semillas

del futuro, 

arquitectos 

de sueños incumplidos.

Los dioses del crepúsculo

nos dan la espalda,

estamos muertos

y no sabemos nada. 


FIN

La luz que ilumina las mañanas es la misma para todos,  pero nunca será dos veces igual para nosotros.  Pre-implantes de un futuro sobreactu...