BERCE

Berce que choras baleiro

polo neno perdido,

non chores máis;

o neno espertou 

coa treboada

e a súa nai 

deulle abrigo no seu colo

ata que chegou o abrente.

O meu neno tiña medo

o meu neno tiña fame,

os trasgos da noite

roubáronlle o leite

e o axóuxere de ouro.

O neno chamou á nai;

os trasgos da fraga

facíanlle cóxegas

nos pés

coma un pequeno exército

de formigas.

A nai 

colleu o neno do berce,

do berce branco

que o garda celoso

dos brazos da súa nai.